Bir varmış bir yokmuş...


Birbirini çok seven kral ve kraliçenin güzel bir bahar mevsiminde bir kız çocukları olmuş. Bu güzel kızın adını "Günışığı" anlamına gelen "Aurora" koymuşlar. Çanlar çalınmış ve kutlamalar başlamış. Kral, kızı şerefine perilerin de davetli olduğu muhteşem bir ziyafet vermiş. Davete çağrılan on iki peri prensese armağanlarını sunmaya başlamışlar.

İlk peri: "Benim armağanım, ömür boyu mutluluk." demiş.

İkinci peri: "Benim armağanım, herkesi büyüleyecek kadar büyük bir güzellik." demiş.

Üçüncü peri: "Benim armağanım, hayatını daha iyi bir şekilde yönlendirmen için akıl." demiş.

Sıra on ikinci periye geldiğinde gök gürlemiş, şimşek çakmış ve herkesi dehşete düşüren bir kadın ortalıkta belirmiş. 

Kadın, sert bir sesle: "Ben davet edilmeyen on üçüncü periyim." demiş.

Ve bebeğin yanına giderek: "Benim armağanım ise, Prenses 15 yaşına geldiğinde eline bir iğne batıp, hayatını kaybetmesi." demiş.

Ancak on ikinci peri araya girmiş. "Ben hala armağanımı vermedim. Büyüyü kesin olarak bozamasam da hafifletebilirim." demiş ve devam etmiş: "Benim armağanım,  Prenses 15 yaşına bastığında eğer eline iğne batar ve uykuya dalarsa yüzyıl süreyle uyuyacak."

Şimdi burda masalı durdurmadan edemeyeceğim!

Kral sen niye on iki tane periyi davet ettinde on üçüncüyü çağırmadın ki?

On üçüncü periye koskoca sarayda yer mi yoktu?

Yoksa davet etmeyi mi unuttular?

Ya da davet mektubu yolda mı kayboldu?

Hadi bunlardan biri nedeniyle ya da bilmediğimiz başka bir sebeple davet edilmedi on üçüncü peri diyelim. Davetsiz git canım sende.

Adam tüm ülkeyi çağırmış sana mı yer bulamayacaklar? 

"Neden geldin mi?" diyecekler.

Bu nasıl bir ego?

Belki de özellikle çağırmadılar! İstemiyorlar seni görmeyi.

İstemediğin yere gitme inadı da nedir canım...

Her ne sebeple olursa olsun on üçüncü peri kızdı diyelim.

"Ee krala kız, küçücük bebekle derdin ne?" demezler mi!

Hele on ikinci perinin armağanına ne demeli! Yüzyıl uyku... Aman ne akıllıca!

Neyse devam edelim...

Yıllar hızla geçip gitmiş, bu yıllar içinde iğneler ve kesici aletler yok edilmiş, çeşitli güvenlik önlemleri alınmış. 

Küçük bebek büyümüş, 15 yaşına basmış. 

Prenses, saray içinde turlarken gizli bir kapı görmüş. Meraklı prenses kapıyı açarak içeri girmiş. Yaşlı bir kadın iplik eğirmekteymiş. 

Prenses, üçüncü perinin armağanı olan "akıl"ı odasında unutmuş olmalı ki, "Bende ip eğirecem." demiş ve iğne genç kızın parmağına batmış. Zavallı prenses oracıkta bayılmış.

Bu kızcağıza neden üzerine yapılan büyüden bahsedilmemiş?

Ölümle ya da yüzyıllık uyku ile sonuçlanacak bir kaderden bahsedilmiş olsaydı belki "ip eğircem." diye tutturmazdı.

O sırada ne olduysa tüm krallıkta zaman durmuş.

Yıllar geçip gitmiş. Tam yüzyıl bitmek üzereyken rastlantı bu ya oralardan geçen yakışıklı prens, sarayı görmüş. Prense, Uyuyan Güzel'in hikayesi anlatılmış. 

"Bu büyüyü ancak ben bozabilirim!" diyen prens, etrafı dikenler ve çalılıklarla kaplı saraya girmiş. Çeşitli aramalardan sonra uyuyan prensesi bulmuş, bir öpücük kondurmuş ve bir mucize gerçekleşmiş. Uyuyan Güzel ve tüm krallık uyanıvermiş..

Yine bahtı kara bir prenses, zulmeden bir peri kadın ve hayat kurtaran yakışıklı prens!


Devamı yarın...





Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bir varmış bir yokmuş...

Resim
       Evvel zaman içinde masal diyarında Pamuk Prenses, Uyuyan Güzel ve Rapunzel isimlerinde üç genç kız yaşıyormuş. Birbiriyle hiç tanışmıyor olan bu genç kızların ise birçok ortak noktaları varmış. Pamuk Prenses, kötü kalpli ve kıskanç üvey annesi tarafından ondan daha güzel olduğu için öldürülmek üzere ormana gönderilen, ormanda cüceler ile beraber yaşamaya başlayan ve yakışıklı prens tarafından tüm yaşamı değişen bir genç kız.  Pamuk Prenses'in annesi ölüyor, babası yani kral yeniden evleniyor ancak yeni kraliçe yani üvey anne prensese kötü davranıyor.  Şimdi burada bi durup düşünelim!  Neden tüm üvey annelerin karakterleri kötüdür?  Ya da üvey anne olunca kötü mü olmak gerekir?  Bu kızcağızın annesi ölmüştür ve anne sevgisine muhtaçtır. Bir kadın nasıl annesi olmayan çocuğu sevmez?  O baba çocuğunu neden kötü niyetli bir yabancıya teslim eder?  Yeni kraliçe yanında iyi davranıyor diye evladının mutlu olup olmadığını nasıl anla...
Read more »

Bir varmış bir yokmuş...

Resim
Bir zamanlar uzak bir ülkede yaşayan mutlu bir karı koca varmış. Bu çift bir çocuklarının olmasını çok istiyormuş ama bir türlü çocukları olmuyormuş. Bir mucize olmuş ve kadın hamile olduğunu öğrenmiş. Bu çiftin evlerinin arka odasında küçük bir pencere varmış, oradan bakınca çok güzel bir bahçe görünüyormuş. Bu bahçede birbirinden güzel çiçekler, meyveler yetişiyormuş. Ancak bahçenin sahibi, bütün dünyanın kendisinden korktuğu büyücü bir kadınmış.  Bir gün genç kadın penceresinden bahçeye bakmış ve orada altın gibi parlayan özel bir kazayağı bitkisi görmüş. (Bazı kaynaklar marul bazıları elma diyor ama masalın orijinalinde kazayağı bitkisi yazmaktadır.) Kadının aklından bu bitki hiç çıkmıyormuş. (aşeriyor ne yapsın.)  Kocasına: "Ben o kazayaklarından yemezsem, öleceğim." demiş. Adam korkmuş hemen büyücünün bahçesine gizlice girmiş ve kazayaklarından aşırmış. Genç kadın kazayaklarını yemiş ama tadını çok beğendiği için kocasından daha fazla getirmesini istemiş. Adam tekrar gi...
Read more »

Kibritçi kız mağdurları

Resim
Kibritçi Kız Masalı Korkunç bir soğuk vardı; kar yağıyordu ve akşam karanlığı bastırmak üzereydi. Yılın son gecesiydi, yani yılbaşı gecesi. Bu soğukta, bu karanlıkta, küçük bir kız çocuğu, başı açık halde ve yalınayak yürüyordu sokakta. Aslında evden çıkarken ayaklarına terlik giymişti ama bunlar bir işe yaramamıştı! Ayağına çok büyük geliyorlardı, bunlar eskiden annesinin giydiği terliklerdi. Öyle büyüktüler ki, küçük kız sokakta karşıdan karşıya geçerken, doludizgin giden iki araba üzerine doğru gelince, telaştan terlikler ayağından çıkıvermiş ve kaybolmuştu. Birini bulamamış, diğerini de bir oğlan alıp kaçmış, kaçarken de, ilerde bir çocuğu olursa terliği beşik yerine kullanacağını söylemişti. İşte bu yüzden kızcağız soğuktan morarmış bir halde ayakları çıplak, öylece ilerliyordu sokakta. Eski önlüğünde bir sürü kibrit vardı, kibritlerin bir kısmını da elinde tutuyordu. Gün boyu hiç kimse bir tanecik bile kibrit satın almamış, kimse beş kuruş vermemişti ona. Zavallı küçük kız, kar...
Read more »