Her Çocuk, Kendi Potansiyelini Keşfetmek İçin Bir Fırsat Bekler

 


Öğretmen denince akla çoğu zaman bilgi aktaran, düzen sağlayan, sınıfı kontrol eden bir figür gelir. Oysa öğretmenlik bundan çok daha derin, çok daha insani bir iştir. Bir öğretmen, sadece öğreten değil; anlayan, eşlik eden, gözlemleyen ve birlikte dönüşen bir yol arkadaşıdır.

Bir öğretmenin görevi sadece müfredatı bitirmek değildir. Asıl görev, öğrencinin içindeki en iyiyi ortaya çıkarmaya yardım etmektir. Çünkü her çocuk, kendi potansiyelini keşfetmek için bir fırsat bekler. Bu potansiyel; bazen bir resimde, bazen bir soruda, bazen de bir hayalin ucunda saklıdır. İşte öğretmen, o hayalin ucuna kadar çocuğa eşlik eden kişidir. 

Öğretmen; çocuğun hayal gücünü bastıran değil, onu ciddiye alan kişidir. Yaratıcılığı, sadece "yetenekli" öğrencilere değil, her çocuğa ait bir hak olarak gören bir katılımcıdır. Öğrenciyi yaptığı üzerine düşünmeye ve konuşmaya davet etmek; ona "Bu neden böyle oldu?" ya da "Sen olsaydın ne yapardın?" diye sormak, aslında onun düşünce dünyasını önemsemek anlamına gelir. 

Çünkü öğrenme, tek taraflı bir akış değil; karşılıklı bir inşa sürecidir. Bir öğretmen, öğrencinin kendini ifade etmesine alan tanıdığında, sadece bir bilgi vermez; aynı zamanda onun sesini, varlığını, hayalini de duyulur kılar. 

Ve bu süreç, sınıf duvarlarının çok ötesine uzanır. Ortaya çıkan her fikir, her çizim, her çözüm önerisi—çocuğun dünyaya söyleyecek bir sözü olduğunu gösterir. İşte o söz hem sınıf arkadaşlarıyla hem de toplumla paylaşılmaya değer hale gelir. Böylece eğitim; bireysel bir gelişim alanı olmaktan çıkar, toplumsal bir katkıya dönüşür. 

Bir öğretmen, çocukla birlikte kendi içindeki en iyiyi de keşfeder. Çünkü gerçek öğrenme, sadece çocuk için değil, öğretmen için de bir yolculuktur. Her çocuk, öğretmene yeni bir pencere açar. Her soru, öğretmeni de düşünmeye zorlar. Her yanıt, öğretmeni de dönüştürür. 

O yüzden öğretmenlik, bir görev değil; bir katılım biçimidir. Çocukların dünyasına duyulan saygının, onların hayal gücüne duyulan inancın ve birlikte üretmenin güzelliğine duyulan bağlılığın ifadesidir. 

Ve belki de bu yüzden, iyi bir öğretmen yalnızca öğreten değil; her şeyden önce, birlikte öğrenendir.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bir varmış bir yokmuş...

Resim
       Evvel zaman içinde masal diyarında Pamuk Prenses, Uyuyan Güzel ve Rapunzel isimlerinde üç genç kız yaşıyormuş. Birbiriyle hiç tanışmıyor olan bu genç kızların ise birçok ortak noktaları varmış. Pamuk Prenses, kötü kalpli ve kıskanç üvey annesi tarafından ondan daha güzel olduğu için öldürülmek üzere ormana gönderilen, ormanda cüceler ile beraber yaşamaya başlayan ve yakışıklı prens tarafından tüm yaşamı değişen bir genç kız.  Pamuk Prenses'in annesi ölüyor, babası yani kral yeniden evleniyor ancak yeni kraliçe yani üvey anne prensese kötü davranıyor.  Şimdi burada bi durup düşünelim!  Neden tüm üvey annelerin karakterleri kötüdür?  Ya da üvey anne olunca kötü mü olmak gerekir?  Bu kızcağızın annesi ölmüştür ve anne sevgisine muhtaçtır. Bir kadın nasıl annesi olmayan çocuğu sevmez?  O baba çocuğunu neden kötü niyetli bir yabancıya teslim eder?  Yeni kraliçe yanında iyi davranıyor diye evladının mutlu olup olmadığını nasıl anla...
Read more »

yalnız çocuk Peter Pan

Resim
Bütün çocuklar büyür ama Peter Pan hiç büyümeyen bir erkek çocuğudur. Yaramazdır, oyun oynamayı sever, yönetmeyi sever, kendini çok önemser, hayal ve gerçeği birbirinden ayırt edemez. Bir gece Peter Pan, Darling ailesinin çocukları Wendy, John ve Michael'ın yatak odasına gelir.  Wendy  tatlı bir kız çocuğudur. John ve Michael adında iki erkek kardeşi ve bir bakıcı köpeği vardır. Köpeğinin adı da Nana'dır. Wendy için anne olmak ve anne gibi davranmak çok önemlidir. Peter Pan, başta çocukların rüyasına girer. Sonrasında her gece gizlice evlerine gelip annelerinin anlattığı masalı dinlemeye başlar. Yine bir gece masal dinlemek için geldiğinde Peter Pan'in gölgesini, bakıcı köpek Nana koparır. Wendy'nin annesi de onu çekmeceye saklar. Peter Pan ve Tinker Bell, anne ve babanın evde olmadığı bir gün eve gelir ve gölgeyi bulur. O sırada Wendy uyanır ve Peter Pan'le konuşmaya başlarlar.  Neverland'daki  çocuklar hakkında konuşurlar. Onların annesi yoktur, gece üstlerin...
Read more »

Bir varmış bir yokmuş...

Resim
Bir zamanlar uzak bir ülkede yaşayan mutlu bir karı koca varmış. Bu çift bir çocuklarının olmasını çok istiyormuş ama bir türlü çocukları olmuyormuş. Bir mucize olmuş ve kadın hamile olduğunu öğrenmiş. Bu çiftin evlerinin arka odasında küçük bir pencere varmış, oradan bakınca çok güzel bir bahçe görünüyormuş. Bu bahçede birbirinden güzel çiçekler, meyveler yetişiyormuş. Ancak bahçenin sahibi, bütün dünyanın kendisinden korktuğu büyücü bir kadınmış.  Bir gün genç kadın penceresinden bahçeye bakmış ve orada altın gibi parlayan özel bir kazayağı bitkisi görmüş. (Bazı kaynaklar marul bazıları elma diyor ama masalın orijinalinde kazayağı bitkisi yazmaktadır.) Kadının aklından bu bitki hiç çıkmıyormuş. (aşeriyor ne yapsın.)  Kocasına: "Ben o kazayaklarından yemezsem, öleceğim." demiş. Adam korkmuş hemen büyücünün bahçesine gizlice girmiş ve kazayaklarından aşırmış. Genç kadın kazayaklarını yemiş ama tadını çok beğendiği için kocasından daha fazla getirmesini istemiş. Adam tekrar gi...
Read more »